Geçen sene yine aynı zamanlar bu fotoğrafı çektiğimde biz galiba evleneceğiz.. diye içimden geçirmiştim.
Şimdi eşimin yüzüne bakarak geçmişe ait düşüncelerimi sesli ifade edebiliyorum.
Allah insana istediğini nasip ediyor.
Sağlık, mutluluk en büyük nimetlerden, ama huzur huzuru bulduğun insanla bir arada olunca en katmerli nimetler listesinde yerini alabiliyor.
Öncesinde; bir evimin olacağını hayal etmediğim gibi, sabah kahvaltılarında güler yüzlü bir eşin bana eşlik edeceğini de hayal etmemiştim. Sıcak kocaman bir kalpte teselli bulacağımı da... geceleri açılan üzerimin kocaman yürekli bir eş tarafından örtüleceğini de...
Şimdi her şey çok garip ^.^
Bunca güzelliğin yanında, annemlere her gidişimizde Mustafa'yı kapıdan uğurlayıp geceyi yine kendi evimde geçirecekmişim gibi, yada yine kendi evime gittiğimde eve geç kalmışım gibi, sanki her an babam arayacakmış gibi hissediyorum.
Hayat acı tatlı tüm güzellikleriyle devam ediyor.
Güzel düşüncelerle attığımız adımlar, hep güzelliklerle karşılaşsın.
Allah güzellikler nasip etsin cümle aleme, içinde de bize...
