Bütün gün koşmuş, sonra birden durmuş gibiyim.
Ne yöne gittiğimi şaşırmış,
Söyleyeceklerimi unutmuş gibi...
Derler ki yaşlılık belirtisi bunlar.
Bilmem.
Öyle derler sadece.
Ya da aklın nerelerde...
Ben onu da bilmem.
Aklım neredeyse :)
Düşünceler bir yana acıktığımı farkettim.
Pancake iyi gelir! dedi içimde ki ses.
Her zaman dinlerim?
İyi geldi gerçekten.
Şimdi daha iyiyim.
Dünyayı kurtarma planlarıma kaldığım yerden devam edebilirim ^_^
Kır Çiçeği Tepesi kitabını almama sebep olan sözler şahane!:
''Bazen kader, hayatımızdaki kişilerle sınar bizi.
Ki hayaller bu sınavı geçmek için yeterli değildir...''
