29 Nisan 2013 Pazartesi

Çörekotlum

Mutfaktan vukuatsız çıktığım az görülmüş olsa da, bir şeyler yapmanın,
yaptıklarını yemenin zevki bambaşka. Elimden zehir olsa yerim, o derece :)
Tatlıyı ayrı, tuzluyu ayrı severim.


Bu çörek otlu kurabiyeleri de çok sevdim.
Beş çayımın yanına çok yakıştılar :)
Deneyin!
Bence sizde çok seveceksiniz..
Hatta bir tabakta bana ayırın lütfen!

Tarif nerde derseniz.. İşte Burada :)

26 Nisan 2013 Cuma

Mutluluk Yeşilde

Güneşin ilk yüzünü gösterdiği zamanlarda çekmiştim fotoğrafları..
 
  
Tam kendi kendime söylenirken, hadi buradan geçelim! dediğim de kabul edildi isteğim.
Hiçte fena olmadı.
Yavaş yavaş indiğimiz merdivenler böyle güzel bir yerle buluşturdu bizi.
 
 
Artık bahar demek, bahar alerjisi demek olsa da
bol mutluluk var bu resimlerde.
 
 
Çünkü; Sessizliğin yanında huzur..
 
 
Kimsenin olmadığı bir yolda..
Kimsenin olmadığı bir yerde, yeşilin sarı ile olan muhteşem ahengini izledik.
 
 

Daha ne olsun! demiş olsak da..
İndiğimiz merdivenleri tekrar çıkmaya başlayınca başa döndüm.
Yani, yine kendi kendime söylenmeye :) 


23 Nisan 2013 Salı

Avrasya Günleri


Aslında fuara gitmek aklımda yoktu. Taa ki Alanay blogunun güzel sahibesi davet edene kadar.
Güzel daveti, güler yüzü için kendisine çok teşekkür ederim. Gitmeseymişim, gerçekten çok şey kaçıracakmışım.

Alanay hanımın ve standının resmini çektim, lâkin buraya resim koymamaya karar verdim.
Nede olsa gidip görmek, el emeği göz nuru eşyaları karıştırmak herkesin hakkı :)



Tevafuk diyoruz ya, işte fuara gittiğim gün öyle güzel bir tevafuk oldu ki benim için Koreli! değil ama Kırgızistan'lı arkadaşımı gördüm. Haliyle özlem giderdik.
Bir de Hindistan standının sahibi Abdul Bey vardı, Türkçe bilmiyor.
Do you speak english? dediğin de, unfortunately dediğim için kendimi asla affetmeyeceğim.


Abiler yan standdan, arkadaşımın arkadaşları :)
O da Koreli! değilmiş..


Hüsn-i Hat sergisinden, Kelime-i Tevhit. 
Mutlaka görülmesi gereken öyle güzel eserler var ki...


Giderseniz, Şaziye&Dolunay standına ve
Hindistan standına mutlaka ve mutlaka uğramalısınız :)


Not: Twitter da güzelim Moğol'lu miniklere Koreli dediğimi hatırlayan arkadaşlar vardır :)


20 Nisan 2013 Cumartesi

Lâle'siz Yaz Gelmez'miş

Neden benim de lâle fotoğrafım olmasındı ki?
Olsundu!


 Oldu sonunda, hem de Ney'hâne yolunda..
Bir şeyi, bir yeri, bir insanı sevmek çok farklı.
Ulus'a gidip Hacı Bayram Cami'sine gitmediğim zamanlarda Ulus'a gittim demiyorum.
Artık Hamamönü'ne gidip, Ney'hâne'ye uğramadığım zamanlarda da
Hamamönü'ne gittim demeyeceğim.


Tiyatro, sinema biletlerini atmam. Gittiğim, sevdiğim yerlerden de küçük şeyler hatıra olur diye alır, 
sonra bir yerlerden çıkar mutlu olurum diye saklarım :)


Büşra Can'ım kavanoz süslemiş, ben de görüp heves edip bir tane de kendime süsledim. 
Turkish delight hastası birinin kavanozun içine takı toka koyması beklemek... ayıp olur :)


15 Nisan 2013 Pazartesi

Ankara Ney'hâne

''Tûtî-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil
Çerh ile söyleşemem âyînesi sâf değil
Ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana
Ehl-i dil birbirini bilmemek insâf değil.''

Nef-i Ömer Efendi'nin yazmış olduğu bu güzel eseri Zeki Müren'den dinlemek için buraya tıklamalı,
Ömer Faruk Keskin Hoca'dan dinlemek için ise burada bahsettiğim Ney'hane'ye gitmelisiniz!

Bazen yaşadığımız küçük anlar hayatta hiç bir şeyle kıyaslanamayan özel anlardır.
Bizi oraya götüren, o anları yaşattıran güzel sebepler vardır.
Nasipli olmak vardır hayatta,
Gönlü güzel insanlarla tanışmak vardır!

Neyden bahsediyorum? Aslında, Ney'den değil! Ney'hane'den bahsediyorum sizlere. Ney'de ki aşkı anlatmaya benim kelimelerim yetmez. Ama, belki Ney'hane'yi anlatarak yaşayabileceğiniz güzel anlar için vesile olabilirim sizlere..


Pazar günü açık olabilir mi? Düşüncesiyle devam ettik yolumuza.. Önce durduk bahçesinde, baktık ki ışıklar yanıyor, sesler geliyor, usulca çıkalım merdivenleri bir fotoğraf çekip döneriz, derken!
Kapı açıldı,
İçeri davet edildik,
Baş köşeye oturtturulduk.
İşte orada başladı Ney'hane'nin sıcaklığı.


Ders yapan Ney'hane sakinlerini dinledik.
Ardından konuştuk, tanıştık.
Taze, nefis, mis kokulu çaylarından içtik.
Tekrar davet edildik. 
Allah razı olsun!


Unutulmasına ramak kalmış güzellikler var Ney'hane'de..
Hoş sohbet, muhabbet var.
Sıcaklık var.
Gülen yüzler var Ney'hane'de...
Misafire değer vermek,
Huzur bulmak var!


Ney'i anlatmaya yetmez dediğim kelimelerim, Ney'hane'yi de anlatmaya yetmemiş olabilir. O yüzden gidin, görün derim. Ney'in güzelliğinin yanında Ney'hane'nin sıcaklığına, oranın huzuruna sizde varın isterim!


13 Nisan 2013 Cumartesi

Böyle Üzülür İnsan

Durduk yere, birinin, senin yüzüne bakarak.
''Neden kapandın? Kim istedi de kapandın? 
Namazlarını kılıyor musun? 
Bunalmıyor musun!? Daralmıyor musun o örtüyü örtünce!?
Ya ben anlamıyorum şu daracık pantolon giyip, kapanıp makyaj yapanları..''
Diye sorularıyla, ani ve tuhaf çıkışıyla karşılaşmak o kadar üzücü ki.

Namazlarımı kılıyorsam, kapanıyorsam Allah'ın rızasını kazanabilmek içindir. Kimsenin gönlünü hoş edebilmek için değil. Kimsenin kimseyi sorgulamak gibi bir lüksü yok hayatta. Bu güne kadar birine, namazlarını kılıyor musun? gibi bir soru sorma hadsizliğini kendimde görmedim Elhamdülillah. Aciziz,  hata yapabiliriz, kimseyi yargılamak benim ya da bir başkasının haddi olamaz.

Susuyorum böyle durumlarda, ağzımı açınca susturuluyorum çünkü. Karşımda ki anlamıyor benim anlatmak istediklerimi, o ara sesler kulağıma uğultu gibi geliyor. Biraz daha uzatsa saatlerce ağlayabilirim çünkü.

Sonra, giderken! 
Hayatı bu kadar ciddiye alma! diyişi..
Kalbim sıkışıyor tekrar, nefesim kesiliyor sanki. Bu dünya ebedi değil ki ben günümü gün edeyim. Ne için yaşıyoruz Allah aşkına! diyemiyorum. Düğümleniyor kelimeler, hiç bişey söyleyemiyorum. İçimden dua ediyorum sadece, Allah'ım n'olur doğru yolu göster, bizi senin yolundan ayırma!..




9 Nisan 2013 Salı

Abdulhamid'in Kurtlarla Dansı

Tarihi her ne kadar sevsemde okumak hiç bir zaman cazip gelmemişti, taakî Mustafa Armağan'la tanışana kadar. Birden kitabın içinde buldum kendimi. Mustafa Armağan'ın anlatımını sevdim, diğer kitaplarını da merak ediyorum.

Bu kitabında, özellikle II.Abdulhamid'e yapılan ermeni suiskastinde yaşananlar çok etkiliyor..


Tevfik Fikret hakkında bilmediklerini öğreniyor insan.
Peyami Safa'dan, Nihal Atsız'a bir çok yazardan bahsediliyor kitapta..
Sultan Abdulhamid hakkında bilinmeyenlerden bahsediliyor...
Herşeyden önemlisi de yer verilen her bilgi dipnotlarla, kaynaklarla açıklanıyor. 


Kısaca, tavsiye ederim okumayanlar için. 
Bu kitabı da okumalısın! diyenlerin tavsiyesine uyacağımında altını çizmek isterim.


5 Nisan 2013 Cuma

Ağaçoğlu Cami


Küçük ve güzel bir Cami'deydim hafta sonu,
 Ağaçayak aynı zamanda Ağaçoğlu deniliyormuş bu Cami'ye


Tarihi eskiye dayanan yerler gördüğümde aklıma gelen ilk şey, buralara daha önce kim bilir kimler gelmişti.. diye düşünmek oluyor. Sanırım bunu daha önce yine söylemiştim..
Bu küçük ve güzel Cami'nin hakkında bilinmesi gerekenler sadece bir tabelaya sığacak kadar az maalesef.


Yine de eski bir ahşap kapı gıcırtısını duymak insanın ruhunda farklı bir etki yaratıyor
Kapıya dokunmak dahi farklı..


İçeriye adım atar atmaz restorasyonun sadece dışarda kaldığı farkediliyor, maalesef..


 Cami'nin içinde restorasyon yapılmamış olsa da sadece tavana ve kapıya baksa doyar insan.


Ağaçoğlu Cami'yi sevdim ama cemaati çok olsaydı bir de halıları kırmızı olmasaydı, ahşap merdivenleri de sallanmasaydı daha çok sevecektim. 


Oradan sonra bir de Hacı Bayram Cami'ye uğradık. Partnerimi beklerken doya doya dağılan cemaatin güzelliğini izledim.

Böyle bir güneş varken yağmurun yağacağını tahmin edemezdik tabi.


Yağmura Suluhan'da yakalandık.
Yağmurun bereketinden nasibini almış, aynı günde 3 Cami gezmiş biri olarak kendimi şanslı saysam,
ayıp olmaz herhalde :) 


Herkese Selam

Önceden fotoğraflar biriktirir, taslaklar oluşturur en çok da yazıp silmek, bazen kendime saklamak, bazen anı oluşturmak istediğimde blog sa...