Güneşin ilk yüzünü gösterdiği zamanlarda çekmiştim fotoğrafları..
Tam kendi kendime söylenirken, hadi buradan geçelim! dediğim de kabul edildi isteğim.
Hiçte fena olmadı.
Yavaş yavaş indiğimiz merdivenler böyle güzel bir yerle buluşturdu bizi.
Hiçte fena olmadı.
Yavaş yavaş indiğimiz merdivenler böyle güzel bir yerle buluşturdu bizi.
Artık bahar demek, bahar alerjisi demek olsa da
bol mutluluk var bu resimlerde.
Çünkü; Sessizliğin yanında huzur..
Kimsenin olmadığı bir yolda..
Kimsenin olmadığı bir yerde, yeşilin sarı ile olan muhteşem ahengini izledik.
Kimsenin olmadığı bir yerde, yeşilin sarı ile olan muhteşem ahengini izledik.
Daha ne olsun! demiş olsak da..
İndiğimiz merdivenleri tekrar çıkmaya başlayınca başa döndüm.
Yani, yine kendi kendime söylenmeye :)