Güneşden Gelen

Güneşin doğuşunu-batışını izlemeyi severim.
Bazen gözümü acıtmasını
Bazen sıcağıyla beni terletmesini
Bazen de yorgunluk katmasını severim.
Varlığımın ve varlığının bir göstergesi olduğunu hissettirir.
O varsa ve ben bunu hissedebiliyorsam bu eşsiz güzellikten şikayet etmem.
Etmemeye özen gösteririm,
Kış mevsimini yaz mevsiminden daha çok sevdiğimi söylemem.
Söylesem dahi önce yazı seviyorum evet ama, ile başlar cümlelerim.
Varlığı ile varlığımı hissettiren bir nimetin
Kalbi kırılsın istemem.

Güneşe duymaya çalıştığım bu hassasiyeti insanlara karşı da duymaya çaba gösteririm.
Bazı zamanlar karşılıklı güzel sonuçlar alırız.
Ama,
Mesela
Düşündüğü kadar düşünülse insan,
Hassasiyetleri karşılığı ile cevaplansa,
Duyguları negatife değil de pozitife yönelse
Güzel düşünmek bu kadar mı zorlayıcı diye önce kendi istişare etse...
En çok bunu demeli insan kendine,
Kalp kırmadan önce iki defa düşün, diye.
Ama işte bahaneler bahaneler...

Evet bu bir şikayet.
İç döküş,
Belki de bir mesaj.
Yerine ulaşırsa ne âlâ...

Not: Resim netten.

The Paradise

Geçen gün #canımseyhan muhteşem film tadında bir dizi tavsiyesinde bulunmuştu, yorumunu okumak isterseniz, ki istemelisin buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz.

Uzun zamandır bu kadar keyifli bir dizi izlemedim desem, yeridir.
Acaba ne olacak buradan sonra nasıl devam edecek diye diye bir sezonu tek gecede tüketebiliyorsunuz.
Oysaki bölümleri tek tek, keyifle, merak içerisinde izlemek lazım :)

Dizi şöyle başlıyor; Denise, Lovett amcasının yanında çalışmak için amcasının yaşadığı şehre gelir.
Fakat amcasının durumunun çok da iyi olmadığını öğrenerek tam karşısında bulunan amcasının haz etmediği Moray'ın yanında, The Paradise'de işe başlar. Denise'in satış da ki yeteneği, hızlı düşünüp olaylar karşısında çabuk çözümler üretmesi onda ki ışığın kısa süre içerisinde herkes ve Mr. Moray tarafından fark edilmesini sağlar.
Ve hikayenin heyecan verici dakikaları buradan sonra devam eder.

Dizide en çok Denise'in gülüşünü, isminin söylenişini ve Moray ile bakışmalarını sevdim,
Mr.Moray öyle bir karakter ki, hayran olmamak elde değil.
Hangi kadın etkilenmez ki kendilerinden ^.^
Hayır yani böyle de gülünmez ki :))

Birinci sezonu izlemeyi bitirince ikinci sezonda yavaşladım.
Çünkü şimdi izleyip bir anda bitmesinden korkuyorum.

Ayrıca, dizi Emile Zola'nın kitabından uyarlanmış. Biz de pek kitaba sadık kalınmıyor ya, acaba bu dizi de kitaba ne kadar sadık kalınmış en merak ettiğim konu oldu. Bir de insan düşünmeden edemiyor, dizisi bu kadar güzelse kitabını okumak nasıl keyiflidir, diye :)

İzleyince uzun süre etkisinde kalıp ah Moray canım Denise diye etrafta gezinebilirsiniz :)
Geç kalmadan izlemeli! :)

Tevafuk

Geçenlerde bir arkadaşla sohbet ediyorduk.
Tesettür üzerine değildi ama, bir an nasıl karar verdin? diye sordu.
Nereden başlayacağımı bilemedim.
İlk adım çok istemekti.
Çok istedim.
Hem emek, hem mücadele verdim diyebiliyorum çünkü.
Ailem asla karşı değildi ama hala anlayamadıkları şeydir zamansız buluşları.
Bunun bir zamanı varsa bile gelmiş geçiyordu çünkü.
Hala unutamadığım ve etkisinde kaldığım bir olayı anlattım arkadaşıma.
Çok istediğim, ama bir o kadar da yorulduğum bir gündü.
Kafam da milyon tane acaba ile okuldan çıkmış arkadaşımla otobüs durağına yürüyorduk.
Tam yolu yarılamışken telefonum çaldı.
Telefonda ki bayan, Yasemin hanım pardesünüz hazır, buyrun gelin alın! dedi.
Ben -Allah Allah öyle bir sipariş vermedim. Dememe rağmen, ısrarla,
Siz Yasemin hanım değil misiniz diyor,
Evet diyorum ben Yasemin.
Numaramı söyleyerek, bu numara size ait değil mi diyor.
Evet diyorum bana ait.
O zaman pardesünüz hazır, buyrun gelin alın diyor!
Israrla.
Ve defalarca tekrarlıyor.
Yok diyorum, ben öyle bir sipariş vermedim.
Artık en son nereden aradığını sorarak, Bursa'dan aradığını öğreniyorum.
Hani tam da böyle bir konu gündemimdeyken...
Bu muazzam tevafuk şükür sebebim oluyor
Telefonu kapatınca tüm acabalar siliniyor.
Yok diyorum sonra, pes etmek yok :)
Ve ondan sonra bir çok şey, zamanla, sabırla gerçekleşiyor...

Sarıkadı Cami

18.yy. sonlarında yapılan; taş temelli, ahşap hatıllı, kerpiç duvarlı bir Cami'den bahsedeceğim.
Adı benim için Camlı Cami olarak kalan fakat asıl adı, Sarıkadı Camii olan bir Camii'den. Hani o yaşanmışlıkların sinmiş olduğu bir koku vardır. Ne olursa olsun değişmez o koku ve biz sadece hissederiz, kendi içimizde düşüncelere dalmamıza sebep olur.
Tam da o duyguları tatmamıza vesile olan bir Cami burası.

 

 

Cami bahçesinde Mimarzade Esseyit Yahya Efendi ve aile kabristanı bulunuyor. Bahçesinin dahi havası bir başka. Yani aslında Cami'nin ruhunu hissetmek mümkün.

 

 

Caminin dışarıdan muazzam güzellikte bir görüntüsü var ama bu görüntünün dışında bir de içinde ki sütunların ve tavanda gördüğümüz ahşap oyma sanatının kullanıldığı hayran olunası eserler var.

 

 

Sonra, onca güzelliğinin yanında namazdayken içeri yansıyan güneş ışığı var. Ardında da bir çok şükür. Cami'ler, özellikle tarihi Cami'ler manevi duygularımızı tazelemek adına ihtiyaç duyduğumuz en kıymetli yerler..

 

Özellikle bu Cami, hala nefes alıyorken mutlaka görmemiz gereken yerlerden sadece biri..

 

Özgür Mim

Güzel blog arkadaşım Lâl-ü Tebessüm tarafından mimlenmişim. Çok mutlu oldum. Çünkü seviyorum mim cevaplarını, bir nevi kendimle konuşuyormuş gibi ya da içimde ki Yasemin'i konuşturuyormuşum gibi oluyor
Yalnız bu mim de bir şey eksik sanki, hani direk konuya girmiş. Cevapları neyi düşünerek söyleyeceğimi söylememiş.
O yüzden adı başlıkta ki gibi Özgür Mim.

1) Telefonun nerede?
Şu an çöpe atmak istiyorum, çünkü çekmiyor!

2) Partnerin?
O şanslının hala varlığından haberi yok, galiba ^.^

3) Saçların?
Genel de uzun saç severim, şöyle rüzgara karşı savrulanlardan :)

4) Annen?
Umarım şu an, akşama ne yemek yapsam da yaseminimi mutlu etsem diye düşünüyordur...

5) Baban?
Babam şu sıralar çok mutsuz, benim asistanlığım kısmında ciddi zorluklar yaşıyor :)
Sorduğun için teşekkür ederim ^.^

6) En sevdiğin eşya?
Şimdi, tam da şu an, mp3'üm, bazı olumsuz sesleri duymama engel olduğu için..

7) En son gördüğün rüya?
Çok garipti..

8) Hayalindeki araba?
Bugatti veyron, chrsyler c300 falan demeyeceğim tabi, Volvo s40'ım olsa kâfi :)

9) İçinde bulunduğun oda?
Çok havasız, mutsuz, duvarların dili olsa da konuşsa!

10) Korkun
Karanlıkta yalnız kalmaktan korkarım...

11) On sene içinde ne olmak istiyorsun?
İsteklerimi o kadar uzun zamana yaymayı sevmiyorum, hayallerimi de.

12) Sen ne değilsin?
Hadsiz ve bencil değilim.

13) En son yaptığın şey?
Şimdi bir bardak su içtim, öyle güzeldi ki :)

14) Senin hayatın?
Benim hayatım çok sakin, bazen hareketli bazen de çok telaşlı olabiliyor.

15) Moralin
Moralim, hava durumuna ruh haline ve annemin beni evden uğurlamasına göre değişebiliyor :)

16) Şu an ne düşünüyorsun?
Evimi. Akşam için ayırdığım 3 saatlik vaktimi nasıl, ne ile değerlendireceğimi, nasipse...

17) Senin bilgisayarın?
Benim bilgisayarım çok güzeldi, ekranı kırıldı. İmdadıma ablam yetişti, benim değil ama ablamın bilgisayarı pek yavaş pek ağır..

18) Aşk?
Aşk denince genelde tek bir şey gelmiyor aklıma, gören gözlerime de aşığım, beni yaratan Rabbime de..

Mim için teşekkür ediyorum efendim Lâl-ü Tebessüm :)