Uzun zamandır okuduğum en zor, en uzun süren, en sabırla devam ettiğim, sonunda çok üzüldüğüm, aynı zamanda da en üzerinde düşündüğüm kitap oldu.
Kitap öyle bir yere götürüp bırakıyor ki, gecenin karanlığında sokak lambalarının ışığı ile koşar adımlarla yürürken, kendinizi birden sokak ortasında durmuş gibi hissediyorsunuz. Yol (kitap) bu şekilde bitmemeliydi diyorsunuz. Ama bitiyor.
Bir arkadaşım "Herkes kendinden bir şeyler bulabilir" demişti, çok haklıymış.
Kalemi şahane, konu biraz durağan ilerliyor gibi gelebilir, ama okumaya değiyor...
Tavsiye ederim ♡
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Sessizlik
Boğazımda bir yumru. Kalbimde geçmek bilmeyen bir hüzün. Şairin sonunu bir türlü getiremediği şiirinin mısraları gibiyim. Rüzgarın esinti...
-
Selamlar Herkese.. Bloglar arası çekilişler yaygınken twitter, facebook'ta katılmış oldu bu furyaya. Hediye almak da vermek de çok gü...
-
''Tûtî-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil Çerh ile söyleşemem âyînesi sâf değil Ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana ...
-
Açıkçası filmin ismini ilk gördüğümde konusu az çok gözüm de canlanmıştı ama helallik kavramının içinde geçeceği bir film olacağı aklıma gel...
Ay kitabın sonu benim istediğim şekilde bitmeyince deli oluyoruumm, moralim çok bozuluyor ama yine de okumayı çok seviyorum, 😍
YanıtlaSilBu kitap tam bahsettiğiniz gibi aslında (deli olmalık :)) normalde devam edemem bu tarz kitaplara ama iyi ki devam etmişim. Sonunda çok bir şey olmasa da, aaa nasıl olur, bitti mi falan oluyorsunuz çünkü :)
Sil