Uzun zamandır okuduğum en zor, en uzun süren, en sabırla devam ettiğim, sonunda çok üzüldüğüm, aynı zamanda da en üzerinde düşündüğüm kitap oldu.
Kitap öyle bir yere götürüp bırakıyor ki, gecenin karanlığında sokak lambalarının ışığı ile koşar adımlarla yürürken, kendinizi birden sokak ortasında durmuş gibi hissediyorsunuz. Yol (kitap) bu şekilde bitmemeliydi diyorsunuz. Ama bitiyor.
Bir arkadaşım "Herkes kendinden bir şeyler bulabilir" demişti, çok haklıymış.
Kalemi şahane, konu biraz durağan ilerliyor gibi gelebilir, ama okumaya değiyor...
Tavsiye ederim ♡
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Herkese Selam
Önceden fotoğraflar biriktirir, taslaklar oluşturur en çok da yazıp silmek, bazen kendime saklamak, bazen anı oluşturmak istediğimde blog sa...
-
Ankara'nın Ulus semtini ne kadar sevdiğimi daha önceden söylemiştim :) Ulus'taki hâlin çıkışının tam karşısında Suluhan Çarşıs...
-
Öncelikle bu konuya bir açıklık getirmek istiyorum. Suluhan'a gittim, öğrendim. Pazar günleri kapalıymış, şimdi içimiz rahat edebi...
-
1861 yıllarında Erzurum'da doğan Sümmani isminde bir aşık vardır. Esas adı Hüseyin olan aşık, hayatını babası gibi çobanlık yaparak sür...
Ay kitabın sonu benim istediğim şekilde bitmeyince deli oluyoruumm, moralim çok bozuluyor ama yine de okumayı çok seviyorum, 😍
YanıtlaSilBu kitap tam bahsettiğiniz gibi aslında (deli olmalık :)) normalde devam edemem bu tarz kitaplara ama iyi ki devam etmişim. Sonunda çok bir şey olmasa da, aaa nasıl olur, bitti mi falan oluyorsunuz çünkü :)
Sil