Uzun zamandır okuduğum en zor, en uzun süren, en sabırla devam ettiğim, sonunda çok üzüldüğüm, aynı zamanda da en üzerinde düşündüğüm kitap oldu.
Kitap öyle bir yere götürüp bırakıyor ki, gecenin karanlığında sokak lambalarının ışığı ile koşar adımlarla yürürken, kendinizi birden sokak ortasında durmuş gibi hissediyorsunuz. Yol (kitap) bu şekilde bitmemeliydi diyorsunuz. Ama bitiyor.
Bir arkadaşım "Herkes kendinden bir şeyler bulabilir" demişti, çok haklıymış.
Kalemi şahane, konu biraz durağan ilerliyor gibi gelebilir, ama okumaya değiyor...
Tavsiye ederim ♡
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kalbimin kırılan yerlerinden onarılmak isterdim. İzi silinsin, yaralarım görünmesin. Hafızam yerinde dursun ama beynimin içi sussun isterdi...
-
Selamlar Herkese.. Bloglar arası çekilişler yaygınken twitter, facebook'ta katılmış oldu bu furyaya. Hediye almak da vermek de çok gü...
-
Ankara'nın Ulus semtini ne kadar sevdiğimi daha önceden söylemiştim :) Ulus'taki hâlin çıkışının tam karşısında Suluhan Çarşıs...
-
Bayram öncesi güzel bir haberle geldim dostlar! Aslında güzel bir davet diyebiliriz... Burada Ney'hane den bahsetmiştim, ney'de k...
Ay kitabın sonu benim istediğim şekilde bitmeyince deli oluyoruumm, moralim çok bozuluyor ama yine de okumayı çok seviyorum, 😍
YanıtlaSilBu kitap tam bahsettiğiniz gibi aslında (deli olmalık :)) normalde devam edemem bu tarz kitaplara ama iyi ki devam etmişim. Sonunda çok bir şey olmasa da, aaa nasıl olur, bitti mi falan oluyorsunuz çünkü :)
Sil