Uzun zamandır okuduğum en zor, en uzun süren, en sabırla devam ettiğim, sonunda çok üzüldüğüm, aynı zamanda da en üzerinde düşündüğüm kitap oldu.
Kitap öyle bir yere götürüp bırakıyor ki, gecenin karanlığında sokak lambalarının ışığı ile koşar adımlarla yürürken, kendinizi birden sokak ortasında durmuş gibi hissediyorsunuz. Yol (kitap) bu şekilde bitmemeliydi diyorsunuz. Ama bitiyor.
Bir arkadaşım "Herkes kendinden bir şeyler bulabilir" demişti, çok haklıymış.
Kalemi şahane, konu biraz durağan ilerliyor gibi gelebilir, ama okumaya değiyor...
Tavsiye ederim ♡
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Bazen Yavaşlamak Gerek
Kendini kıramamak… Aslında burada “kıramamak”; tabularını, doğru bildiklerini, bazen yanlış anladıklarını, bazen de beklentilerini… Yorulmak...
-
Selamlar Herkese.. Bloglar arası çekilişler yaygınken twitter, facebook'ta katılmış oldu bu furyaya. Hediye almak da vermek de çok gü...
-
Açıkçası filmin ismini ilk gördüğümde konusu az çok gözüm de canlanmıştı ama helallik kavramının içinde geçeceği bir film olacağı aklıma gel...
-
Rıza, köyünde aklı başında olmayan biri olarak bilinir. Bozulan ana yol da motorsikleti ile taksicilik yapmaya başlar. Ve bir gün köyün ye...
Ay kitabın sonu benim istediğim şekilde bitmeyince deli oluyoruumm, moralim çok bozuluyor ama yine de okumayı çok seviyorum, 😍
YanıtlaSilBu kitap tam bahsettiğiniz gibi aslında (deli olmalık :)) normalde devam edemem bu tarz kitaplara ama iyi ki devam etmişim. Sonunda çok bir şey olmasa da, aaa nasıl olur, bitti mi falan oluyorsunuz çünkü :)
Sil