Kendimde yeni bir şey fark ettim.
Yazamamamın nedenini tembelliğe bağlayıp onun arkasına saklanıyormuşum.
Tembellikten diyerek geçiyormuşum, aslında öyle değilmiş.
Uzun zaman yazamamamın nedeni duygularımla alakalıymış,
Kalbim odaklandığım şeylere sınır koyup çizgimi aşmama mani oluyormuş meğer, henüz fark ettim.
Duygu yoğunluğu, yeni bir şeylerin başlangıcı gibi şeyler insanın zihnini çok fazla oyalıyormuş.
Hayal kurmak yarına dair olan ümidimizi,
Ümidimiz de inancımızı tazeliyormuş.
Ben uzun zamandır da hayal kurmadığımı fark ettim.
Zamanın hızlı geçmesinden çok nasıl geçtiğini hatırlayamama kısmından korkuyorum.
O yüzden zaman farkında olarak geçsin istiyorum.
Yada zaman şimdi dursun ben farkında olmaya başlayınca geçmeye başlasın istiyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kalbimin kırılan yerlerinden onarılmak isterdim. İzi silinsin, yaralarım görünmesin. Hafızam yerinde dursun ama beynimin içi sussun isterdi...
-
Ankara'nın Ulus semtini ne kadar sevdiğimi daha önceden söylemiştim :) Ulus'taki hâlin çıkışının tam karşısında Suluhan Çarşıs...
-
Öncelikle bu konuya bir açıklık getirmek istiyorum. Suluhan'a gittim, öğrendim. Pazar günleri kapalıymış, şimdi içimiz rahat edebi...
-
1861 yıllarında Erzurum'da doğan Sümmani isminde bir aşık vardır. Esas adı Hüseyin olan aşık, hayatını babası gibi çobanlık yaparak sür...
Ümitsiz yaşanmaz ki.Zaman da öyle birşeyki en mutlu anlarımızda hızlıca geçiyo.Dur desen durmaz.Kötü anlarda da hiç geçmez.Bazen bende yaşayalım ve hemen bitsin ömrümüz derim.Gidelim bir an önce gerçek aşka gidelim.
YanıtlaSilBazen zaman su gibi akıp geçsin, bazen de lütfen önce bizi beklesin istiyoruz.
SilGarip varlıklarız :)
Bu ara herkeste gündem aynı , zamansızlık.Bir yerlerde bir yanlışımız var ama bulamıyorum;)
YanıtlaSilKesinlikle katılıyorum, ben de kendi yanlışımın peşindeyim bu kadar yoğunluğun içinde bir şeyler eksik ama ney :))
Sil