Kendimde yeni bir şey fark ettim.
Yazamamamın nedenini tembelliğe bağlayıp onun arkasına saklanıyormuşum.
Tembellikten diyerek geçiyormuşum, aslında öyle değilmiş.
Uzun zaman yazamamamın nedeni duygularımla alakalıymış,
Kalbim odaklandığım şeylere sınır koyup çizgimi aşmama mani oluyormuş meğer, henüz fark ettim.
Duygu yoğunluğu, yeni bir şeylerin başlangıcı gibi şeyler insanın zihnini çok fazla oyalıyormuş.
Hayal kurmak yarına dair olan ümidimizi,
Ümidimiz de inancımızı tazeliyormuş.
Ben uzun zamandır da hayal kurmadığımı fark ettim.
Zamanın hızlı geçmesinden çok nasıl geçtiğini hatırlayamama kısmından korkuyorum.
O yüzden zaman farkında olarak geçsin istiyorum.
Yada zaman şimdi dursun ben farkında olmaya başlayınca geçmeye başlasın istiyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Sessizlik
Boğazımda bir yumru. Kalbimde geçmek bilmeyen bir hüzün. Şairin sonunu bir türlü getiremediği şiirinin mısraları gibiyim. Rüzgarın esinti...
-
Selamlar Herkese.. Bloglar arası çekilişler yaygınken twitter, facebook'ta katılmış oldu bu furyaya. Hediye almak da vermek de çok gü...
-
''Tûtî-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil Çerh ile söyleşemem âyînesi sâf değil Ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana ...
-
Açıkçası filmin ismini ilk gördüğümde konusu az çok gözüm de canlanmıştı ama helallik kavramının içinde geçeceği bir film olacağı aklıma gel...
Ümitsiz yaşanmaz ki.Zaman da öyle birşeyki en mutlu anlarımızda hızlıca geçiyo.Dur desen durmaz.Kötü anlarda da hiç geçmez.Bazen bende yaşayalım ve hemen bitsin ömrümüz derim.Gidelim bir an önce gerçek aşka gidelim.
YanıtlaSilBazen zaman su gibi akıp geçsin, bazen de lütfen önce bizi beklesin istiyoruz.
SilGarip varlıklarız :)
Bu ara herkeste gündem aynı , zamansızlık.Bir yerlerde bir yanlışımız var ama bulamıyorum;)
YanıtlaSilKesinlikle katılıyorum, ben de kendi yanlışımın peşindeyim bu kadar yoğunluğun içinde bir şeyler eksik ama ney :))
Sil