21.04.2016

İş yerinde kimseyle çok fazla iletişim kurmayan.
Konuşmayan,
Görüşmeyen,
Kendi halinde takılan bir beyefendi tarafından ziyaret edildim.
Gerçekten çok şaşkınım.


Ve gerçekten çok mutluyum..
Sadece insan olduğum için.
Çıkar gözetilmeden.
Yaptığı işle ve yaptığım işle hiç bir alakası olmayan.
Hiç bir karşılık beklenmeden çay eşliğinde yapılan kısa bir sohbet öyle mutlu etti ki....
Samimiyet nasiple gelen bir duygu kesinlikle.


*Şüphesiz şu hayatta insanın en çok insana ihtiyacı var.

Halil İbrahim Bereketi

Vaktiyle Halil ve İbrahim isminde iki kardeş varmış.
Halil evli ve iki çocuklu, İbrahim ise bekârmış.
Ortak tarlalarında yetiştirdikleri mahsulü her yıl iki pay edip hasatlarıyla geçinirlermiş.
Yine bir yıl harman yaptıkları buğdayı ikiye ayırmışlar.
Halil taşımak için çuval getirmeye gittiğinde hasadın başında bekleyen İbrahim, abisinin geçimi kolaylaşsın diye kendi payından abisinin payına biraz daha ilave etmiş.
Sonra Halil gelmiş.
İbrahim'e; haydi önce sen taşı ambara, demiş.
İbrahim gittikten sonra Halil;
Kardeşim bekâr, evlenip evini kuracak, onun daha çok ihtiyacı var, diye düşünerek kendi payından biraz daha ilave etmiş.
Ve kalan gidenin payına ilave etmeye devam etmiş.
Akşamın karanlığı çöktüğünde bakmışlar ki hasatları azalmak yerine çoğalıyor.
Hak Teâlâ'nın hoşuna gitmiş bu davranışları.
Öyle bir bereket gelmiş ki, kendileri de şaşırmış.

Bu hikayeyi çok severim.

Elhamdülillah, ailem en büyük şükür sebeplerimden.
Ne zaman ablama veya anneme gitsek kesemiz dolu geliriz.
Orada pişen, haneye giren muhakkak bize de düşer.
Bizim de onlara elhamdülillah.
Eşimin ailesinden de aynı şeyleri görünce çok mutlu oluyorum.
Allah razı olsun.
Onlarda bizim gibi düşünüyor.
Allah herkesin kesesine, evine, kazancına, ruhuna Halil İbrahim bereketi versin inşallah.

Ayrıca, şükür sebeplerimiz de bereketli elhamdülillah.

Biriktirdikçe çoğalıyor :-)

Alışveriş Rejimi

Bazen alma işini abarttığımı düşünüyorum. En azından eşim bu konu da kesinlikle böyle düşünüyor ☺ Özellikle düğün arifesinde ihtiyaç olan olmayan herşey fazlasıyla alınıyor. Alınan bazı şeyler de uzun bir süre kullanıma uygun oluyor. Peki alma olayı evlendikten sonra bitiyor mu? Kesinlikle hayır. Biz ihtiyaç diye düşündüğümüz şeyleri bir kenara alıp almaya tekrar devam ediyoruz. Ne garip değil mi..

Almanın sonu yok.
İhtiyaç oluyor israf.
O kadar gereksiz eşyam var ki eve sığamıyorum.
En azından bana çok fazla geliyor.

Bugün avm de gezerken bilumum indirim afişlerine gözlerimi kapadım. Artık almaktan sıkıldım. Tüketime bahane bulmaya gerek duymuyorum. İyi geliyorsa, hava almak da iyi geliyor..

Ve bugün itibariyle bir rejime başladık. Kitap, gıda, temizlik hariç ihtiyaç dışı hiç bir şey almamaya karar verdik. Hem israftan sakınma hem tasarruf etme fikri eşime daha çok cazip geldi ☺

Hedefimiz 6 ay inşallah kararımızda sabit kalır rejimi bozmayız ☺