5 Haziran 2015 Cuma

Nerede Olduğumu Biliyorum

Noktalarla başlayıp, çizgilerle devam ettim.
Sonra sayfalarca karaladım durdum.
Bir yol kat edemedim belki ama rahatladım.
'Kalem tutmak' insanı rahatlatıyor.
Bir işe başlamadan önce uzun uzadı hayaller kuruyorum.
Bazen sabrımın oradan geldiğini düşünüyorum.
Öyle hemen pes edip vazgeçmiyorum. 
 
 
Ama açıkçası, yine de başladığım her işte istediğim her şeyde bu sabrı gösteremiyorum.
Direncim bir yerden sonra beni bırakacak gibi oluyor.
Yapmak istediğim çok fazla şey,
Söylemek istediğim bir çok söz var.
Ve ayrıca sadece susup oturmak istediğim zamanlar var.
Hayatın karmaşası içinde bir ben var ama benden başka ne yapacağını şaşıran bir ben daha var.

Yapmak istediklerimizi hayırlı zamanlarda yapmayı nasip etsin Rabbim.
Pişmanlıklar vermesin inşallah.
Yazamadığımız, söyleyemediğimiz şeylerin üzüntüsünü yaşatmasın.
O'ndan gelene razı olan, rızası ile mutlu olan gönüller sahibi olmayı nasip etsin.



 
 

4 yorum:

  1. Güzel duana amin..şunu söyleyebilirim : ev işi, cocuk ćoluk yemek yapmak ve bunların yanında doğan sosyalleşme ihtiyacı vb..açıkćası bunlar iyi günler:)) Korkuttuğum ićin üzgünüm ama böyle..Ama şu da var zamanla yapmak istediklerimiz ve zevklerimiz de değişiyor.Onca işin arasında beş dakika kendi dünyanda bir kaçamak; öyle hoş geliyor ki insana:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Korkutmaktan ziyade... çok tatlı görünüyorsun maşallah :)
      Kendine düşkün biri olarak sadece o sürece alışmam zor olacak galiba ^.^
      Bir de çok haklısın, zamanla her şey değişiyor..

      Sil
  2. Mesela hala senden telefon bekleyen bir dostun var :) Hiç acımam dramatize ederim :) Özledim seninle konuşmayı...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende çokk özledim ^.^
      Çok utandım şimdi, bugün hala cuma zaten :)

      Sil

Gönlünden geldiği gibi!

Kalbimin kırılan yerlerinden onarılmak isterdim.  İzi silinsin, yaralarım görünmesin. Hafızam yerinde dursun ama beynimin içi sussun isterdi...