Yediğim meyvelerle arama mesafeler girmiş mesela..
Canım istemediği şeyleri de yapıyor..
Etrafımda ki insanlara daha az hayır diyorum..
Bir de küsüyorum artık..
Küsünce de yapılanı öyle hemen unutamıyorum. Eskiden akşama kalmazdı kırgınlıklar, öğlene doğru hafifler akşam geçerdi. Şimdi en çok akşamları düşünüyorum.
Ve artık,
Kaçan uykularım, bel ağrılarım ve sivilcelerimin varlığını daha çok hissediyorum.
Mutsuz değilim ama mutlu da sayılmam.
Biraz da yorgunluk var galiba ^^
Musa Peygamber'in duasını çok severim..
''Ey Rabbim, bana ihsan edeceğin her hayra ihtiyacım var.''
Biz buna evlilik öncesi sendromu diyoruz kuzum, tez zamanda akıbetiniz hayr olsun inşallah :)
YanıtlaSilAmin inşallah canım benimm :))
SilCunku malesef buyuyoruz. Kendimizi artik daha iyi taniyor ve ilerleyen yasimizin getirilerini yasiyoruz. Kusmuyoruz kiriliyoruz. Unutamamiz bu yuzden. Ama kendini tanimak guzel yasemin. Kendini taniyamayip hep digerlerini gozlemleyen insanlardan olmak istemezdik emin ol
YanıtlaSilİnsan önce kendini görünce karşısındaki insana olan anlayışı da farklı oluyor, çok haklısın istemezdik..
SilMaalesef zaman bize ne gösterecek bilmiyoruz, inşallah bu ruh halleri geçicidir..
Amin kardeşim, bazen olur öyle üzerinde durma Allah'ın izniyle herşey yoluna girer;)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim Allah razı olsun inşallah :))
Sil