Eskiden.. çok değil işe başlamadan önce
Vakit namazlarını gezdiğim camilerde kılmayı, cemaate katılmayı çok severdim.
Hala da çok severim.
Çok sıklıkla gidemesem de elimden geldiğince giderim.
Gittiğim camilerde Kur'an-ı Kerimi'i alır, rastgele bir sayfasını açar okurum.
Bazen öyle güzel anlamlar, yol gösterişler, kendini buluşlar olur ki açtığım sayfada.
Verilen en güzel hediyelerden olur okuduklarım.
Geçen sene çektiğim bu fotoğrafı görünce çok üzüldüm.
Kendimi nelerden mahrum ettiğim geldi gözümün önüne.
İsyan mı ediyorum diye korktum.
Bir yol gösterişe ihtiyacım vardır belki de, bilmiyorum.
Belki de sadece..
Manevi huzura olan ihtiyacımın eksikliğini yaşıyorum.
Bir de aklımda ki soru:
Ya dünya telaşına kapılıp, ahiret telaşıma geç kalırsam?
.jpg)
