İyi bir yol arkadaşıdır.
Çantasında her zaman yiyecek bir şeyler bulundurur.
Üşüdüğümü söylemeden anlar.
Koluna girsem hemen ısınırım.
Huysuzluğum geldiyse arkasını döner yatar.
Yani severim annemle gezmeyi.
Severim sevmeye de canımın içi, bazen! dediği olsun ister :)
Ben salı günü gidelim dersem, annem çarşamba günü der.
İnsan güzel olur da inadı da mı güzel olur arkadaş!
Ne evet diyebilirim ne hayır.
Böyle de olunca kura çekeriz, annemin şansına.
Sonuç : ben de çarşamba diyordum zaten :P
Asıl sonuç: Anneler iyi ki var!
.jpg)
