İlk Okul Öğretmenimiz

Yarı velisi olduğum yarı kızımla kreş,
Anasınıfı derken 1. sınıfında yarı dönemini birlikte sonlandırdık.
Servise birlikte binip derslere birlikte girdiğimiz için kreş de çok zorlanmıştık Şevval'le.
Birlikte ağlayıp birlikte güldük derler ya, öyle oldu gerçekten.
Çok şanslı bizim kız maşallah.
Yine de hep güzel öğretmenlerle karşılaştı, dedik!
Taa ki 1.sınıfa kadar. Çocuktan evvel biz iletişim kuramadık öğretmenle.
Bizim yaşımızda ki çocuklarda en önemli şeyin öğretmen veli iletişimi olduğu çok büyük bir gerçek.
Göremediğimiz, eksikliğini hissettiğimiz noktalarda uyarılmak isteriz çünkü.
Böyle başlamak çok zor oldu ablam açısından.
Dediğim gibi, bizim kız çok şanslı maşallah
Dönem bitmeden iletişim kuramadığımız öğretmenimiz hayırlı sebeplerle okuldan ayrıldı.
Yeni gelen öğretmense...
Öğretmen gerçekten çok önemli
Bir yerde model.
Yerine göre anne, yerine göre öğretmen
Hayatta her şey öğrenilir ama, merhametli vicdanlı olmak aileden alınan eğitimin devamında çevre faktörüyle pekiştirilir.
Her gün ağlayarak okula giden çocuk, bir an da değişip büyük bir hevesle okula gitmeye başlıyorsa öğretmenin payı çok büyük oluyor gerçekten ve tabii ki anneannenin duaları...
Şimdi de maşallah ablam çok şanslı diyorum, içi rahat.

Bir öğretmende görmeyi en sevdiğimiz şey, merhamet..
Ve Şevval elhamdülillah böyle bir öğretmene sahip olduğu için çok şanslı.
Rabbim öğretene de öğrenene de selamet versin inşallah.

Küçük Sır

Blogun en güzel tarafı da bazı şeyleri buraya not düşmek.
Bu aralar Şevval'den fazla söz ettim farkındayım ama bu sefer özellikle yazmak istiyorum.
Özel bir an, güzel bir anı bizim için.

Geçenlerde canım biraz sıkkındı, kız kardeşim! :) Şevval'de  konuyu değiştirmek adına herkes sofradayken bir itirafta bulundu. 5 yaşında ki bir çocuk sır tutar mı? demeyin. Tutuyormuş gerçekten. Yaşayarak görmüş olduk biz bunu.

O günü hatırlıyoruz, ailecek telaşa sokmuştu bizleri hanımefendi. Annem servisi uzun bir süre beklemişti o gün 1 saat kadar rötarlı gelmişti ama okulda işleri uzadığı için geç kaldıklarını biliyorduk biz. Şevval hanım aylar sonra kırıla kırıla anlattı olayın aslını.
-Servise bindik. Servisci amca herkesi bıraktı dolandı dolandı sonra servis ablamızı da bıraktı. Amca arabasını park ediyordu arkaya bir baktı ki ben! :)
Ay bir de S'lerimiz yarım çıkıyor hala :)
Meğer adam unutmuş bizim kızı. Garibimin de cadılığı bize ya sesi de çıkmamış.
Anlattı da anlattı.
Çok güldü kendine, bizi de güldürdü.
Konuyu da değiştirdi havamızı da.
Şimdi biz o olayı tekrar anlatınca konuyu kapatmaya çalışıyor o ayrı :)
Annem biliyormuş bizim kızın unutulduğunu ama sıkı sıkı tembihlenmiş, anneanne sırrımız olsun sakın anlatma, diye. Annem de anlatmamıştı bize.
Utanıyor mu ne anlamadık.
Yine de çok tatlıydı tabi.
En önemlisi de üzülme dercesine konuyu değiştirmesi...
Seviyoruz seni Şevval :)

Not: Bu yazı Şevval için yazıldı. Şevval bu anısını hiç unutmasın diye, hatta S'leri söyleyememesinin 
ne kadar hoşumuza gittiğini bilsin diye :)

Hatta onu ne kadar sevdiğimizi biliyor ama bu yazıyı görürse mutlu olsun diye yazıldı. 

Evin Küçüğü Sevinsin Diye

Çeyizlik bir şeyler almayı pek sevmiyorum aslında.
Nihayetinde orta da fol yok yumurta hiç yok.
Bir de yaşım küçük ve aile de evlilik mevzusunu dile getiren tek insan Şevval
-evin en miniği-
Teyzem evlense de........ diye başlayan hayalleri o kadar çok ki.
Hiç biri yıkılmasın, sırf çocuğumuz hayal kurmayı sevsin diye sesimi çıkarmıyorum :)
Şevval'e göre evlenince odam onun olacak.
Kitaplarımı da vermiyor.
Daha neler neler..
Ben bir kaç parça eşya alıp evi terkedicem herhalde.

Geçen gün engilish home'dan bu gördüklerinizi aldım. Biri küçük, biri büyük iki adet havlucuk :)
Kendime aldığım çeyiz diye nitelendirebileceğim tek eşyaydı. Annem beğenince hediye ettim ama annemden önce şevval gördü aldıklarımı.

Muhabbetin güzelliği de orada başladı.
Ben evleniyorum Şevval.
Hem de iki tane havluyla :)
Şevval'in rengi attı, ağladı ağlayacak.
Ay noluyoruz dememe kalmadı kapıyı çarptı çıktı.
Sen evlenemezsin!
Evet teyzeeemm evlenemem ki iki tane havluyla :)